Lasius niger

Black garden ant

Hurtnica czarna

Rodzina \| Family:	Formicidae
Podrodzina \| Subfamily:	Formicinae
Plemię \| Tribe:	Lasiini
Rodzaj \| Genus:	Lasius
Gatunek \| Species:	L. niger

Lasius niger photo gallery

Opis Lasius niger

1. Wstęp

Lasius niger (Linnaeus, 1758) czyli hurtnica pospolita to gatunek z podrodzaju Lasius s. str. Są to małe czarne mrówki doskonale znane chyba każdemu. Ze względu na częstotliwość występowania oraz łatwość zdobycia królowych, mrówki te są bardzo często hodowane przez pasjonatów tych stworzeń.

2. Występowanie

Lasius niger występuje w USA, Kanadzie, Algierii, wszystkich krajach europejskich oprócz Islandii i Cypru w Libanie, Gruzji, Kazachstanie, Kirgistanie, Tadżykistanie, Pakistanie, Afganistanie, Indiach, Chinach, Mongolii, Nowej Zelandii i na Hawajach. Jest to mrówka najczęściej spotykana przez typowych Europejczyków, gdyż ze względu na dobre zaadaptowanie do życia w zurbanizowanych lub wiejskich terenach, L. niger gniazdują blisko ludzkich siedzib i jest najliczniejszą mrówką w miastach, ogrodach, parkach, łąkach i na gruntach ornych. Dobrze znoszą oddziaływania człowieka na ekosystem, takie jak np. nawożenie, nacisk mechaniczny na glebę, ścinanie trawników. (Glaser, 1998; Seifert, 2017; Seifert, 2018)

3. Budowa gniazda

Gniazda tworzą w ziemi, pod kamieniami lub w zgniłym drewnie. W przeciwieństwie do bliźniaczego L. platythorax (Seifert, 1991), który jest mniej kserotermofilny, potrafią budować konstrukcje z cząstek ziemi: kopce nad gniazdami, których wysokość może dochodzić do 50cm (dla porównania, kopce Formica rufa (Linnaeus, 1761) mogą mieć wysokość przekraczającą 2m), oraz tunele ochronne wokół łodyg na których wypasane są mszyce. (Seifert, 1991; Seifert, 2018)

4. Wygląd

Ciało matowe, robotnice brązowo czarne, niekiedy z lekko jaśniejszym tułowiem, mierzą od 3,5 do 5mm. Królowe znacznie większe, długość ich ciała to ok. 10mm. Samce są niewiele większe od robotnic. Identyfikacja tych mrówek wymaga mikroskopu lub dobrego makro. W centralnej Europie jest kilka bardzo podobnych gatunków różniących się np. owłosieniem trzonka czułka czy nadustka.

5. Struktura kolonii

Dorosłe kolonie są zawsze monoginiczne (jedna królowa w kolonii). Przeciętne kolonie liczą około 14000 robotnic i produkcją średnio 1000 samców i 200 księżniczek co roku. Jednak największe zbadane gniazdo liczyło 60 000 osobników i wyprodukowało 600 księżniczek.(Boomsma i in., 1982; Seifert, 2018) W dojrzałej kolonii królowa ma fizogastryczny gaster, czyli mocno rozciągnięty i wypełniony jajkami odwłok. Świetnym przykładem tego zjawiska są królowe Tetramorium atratulum (Schenck, 1852).

6. Odżywianie

Lasius niger pobierają pokarm z wszelkich dostępnych źródeł: z bezkręgowców, nektarników kwiatowych i pozakwiatowych, elajosomów, owoców, soków roślinnych, a także korzystją ze wszelkich dostępnych trofobiontów- mszyc, gąsienic modraszkowatych i cykad. (Seifert, 2018)

7. Behawior

Robotnice mogą furażerować przy temperaturze powierzchni gleby w wysokości 43°C, wspinając się po roślinach. Niektóre gatunki, które żyją w gorących, otwartych terenach, wypracowały szereg przystosowań np. Cataglyphis bombycina (Roger, 1859) mają specjalne włoski które odbijają większość promieni słonecznych, dzięki czemu ciało tych mrówek się nie przegrzewa tak szybko. Hurtnice pospolite to gatunek żerujący przeważnie nocą. Ich największa aktywność poza gniazdem przypada na okolice północy. (Seifert, 2018)

8. Interakcje z innymi mrówkami

L. niger dominują nad słabszymi gatunkami Serviformica (np. Formica fusca (Linnaeus, 1758)), ale przegrywają z Formica s. str. (np, Formica truncorum (Fabricius, 1804)), Coptoformica lub Camponotus (Seifert, 2018). Częste są rywalizacje między koloniami tego samego gatunku, lub z koloniami L. platythorax (Seifert, 1991) bądź L. emarginatus (Olivier, 1792), które zazwyczaj kończą się pokazem siły, a rzadko przechodzą w śmiertelne starcia (Czechowski, 1984; Seifert, 2018)

9. Hybrydyzacja

Samce L. niger kopulują z księżniczkami L. psammophilus (Seifert, 1992) (Van der Have, 2011; Pearson, 1983).

Description of Lasius niger

1. Introduction

Lasius niger (Linnaeus, 1758) or the black garden ant is a species of the subgenus Lasius s. str. These are small black ants well known to probably everyone. Due to their frequency of occurrence and ease of obtaining queens, these ants are very often bred by enthusiasts of these creatures.

2. Distribution

Lasius niger is found in the US, Canada, Algeria, all European countries except Iceland and Cyprus in Lebanon, Georgia, Kazakhstan, Kyrgyzstan, Tajikistan, Pakistan, Afghanistan, India, China, Mongolia, New Zealand and Hawaii. It is the ant most commonly encountered by typical Europeans, as due to its good adaptation to life in urban or rural areas, L. niger nests close to human habitation and is the most abundant ant in cities, gardens, parks, meadows and arable land. They tolerate well human impacts on the ecosystem, such as fertilization, mechanical pressure on the soil, and lawn cutting. (Glaser, 1998; Seifert, 2017; Seifert, 2018)

3. Construction of the nest

They make nests in the ground, under stones or in rotten wood. Unlike the twin L. platythorax (Seifert, 1991), which is less xerothermophilic, they are able to build structures out of soil particles: mounds over their nests, which can be up to 50cm high (by comparison, Formica rufa (Linnaeus, 1761) mounds can be over 2m high), and protective tunnels around the stems on which aphids graze. (Seifert, 1991; Seifert, 2018)

4. Appearance

The body is matte, the workers are brownish black, sometimes with a slightly paler thorax, and measure 3.5 to 5mm. Queens much larger, their body length is about 10mm. Males are not much larger than workers. Identification of these ants requires a microscope or a good macro lens. There are several very similar species in central Europe, differing, for example, in the hairiness of the sensory shaft or supercilium.

5. Colony structure

Adult colonies are always monogynous (one queen per colony). Average colonies number about 14,000 workers and produce an average of 1,000 males and 200 princesses each year. However, the largest nest studied had 60,000 individuals and produced 600 princesses.(Boomsma et al., 1982; Seifert, 2018) In a mature colony, the queen has a phizogastric gaster, which means a strongly stretched abdomen filled with eggs. A great example of this phenomenon is the queens of Tetramorium atratulum (Schenck, 1852).

6. Nutrition

Lasius niger take food from all available sources: invertebrates, floral and non-floral nectaries, elaiosomes, fruits, plant juices, and also use all available trophobionts- aphids, praying mantis caterpillars and cicadas. (Seifert, 2018)

7. Behavior

Workers can forage at soil surface temperatures of 43°C by climbing on plants. Some species that live in hot, open areas have developed a number of adaptations, e.g. Cataglyphis bombycina (Roger, 1859) has special hairs that reflect most of the sun’s rays, so the body of these ants does not overheat as quickly. The black garden ant is a species that feeds mostly at night. Their highest activity outside the nest is around midnight. (Seifert, 2018)

8. Interactions with other ants

L. niger dominate over weaker Serviformica species (e.g., Formica fusca (Linnaeus, 1758)), but lose to Formica s. str. (e.g., Formica truncorum (Fabricius, 1804)), Coptoformica or Camponotus (Seifert, 2018). Rivalries between colonies of the same species, or with colonies of L. platythorax (Seifert, 1991) or L. emarginatus (Olivier, 1792) are common, which usually end in a show of force, and rarely escalate into deadly confrontations (Czechowski, 1984; Seifert, 2018)

9. Hybridization

L. niger males copulate with L. psammophilus princesses (Seifert, 1992) (Van der Have, 2011; Pearson, 1983).

Bibliografia / References

Boomsma JJ, van der Lee GA, van der Have TM 1982: The Production ecology of Lasius niger (Hymenoptera: Formicidae) in successive coastal dune valleys, – Journal of Animal Ecology 51:975-991.
Czechowski W 1984: Tournaments and raids in Lasius niger (L) (Hymenoptera, Formicidae). – Annales Zoologici 38(2): 81-91.
Glaser F 1998: Die Ameisenfauna des Arzler Kalvarienberges bei Innsbruck (Tirol, Österreich). – Berichte des Naturwissenschaftlich-Medizinischen Vereines in Innsbruck 85: 257-286.
Pearson B 1983: Hybridisation between Lasius niger and Lasius alienus. – Insectes Sociaux 30: 402-411.
Seifert B 1991: Lasius platythorax n. sp., a widespread sibling species of Lasius niger. – Entomologia Generalis 16(1): 69-81.
Seifert B 2017: The ecology of Central European nonarboreal ants – 37 years of a broad-spectrum analysis under permanent taxonomic control. – Soil Organisms 89(1): 1-67. Seifert B (2018) The ants of Central and North Europe. Lutra Verlags- und Vertriebsgesellschaft, Tauer Van der Have TM, Pedersen JS, Boomsma JJ 2011: Mating, hybridisation and introgression in Lasius ants (Hymenoptera: Formicidae). – Myrmecological News 15: 109- 115.